-پاسخ آیت الله سیستانی درباره لباس مشکی در محرم وصفر
-پاسخ آیت الله خامنه ای درباره افطار کردن با تربت امام حسین علیه السلام
-دست زدن همراه با شادي و خواندن و ذكر صلوات بر پيامبر اكرم و آل او(ص) درجشن هايي كه به مناسبت ايام ولادت ائمه(ص) و اعياد وحدت و مبعث برگزار مي شود چه حكمي دارد؟ اگر اين جشن ها در مكانهاي عبادت مانند مسجد و نمازخانه هاي ادارات و يا حسينيه ها برگزارشوند، حكم آنها چيست؟
-پاسخ آیت الله شبیری زنجانی درباره جشن عروسی در ماه محرم وصفر
-پاسخ آیت الله مکارم شیرازی درباره اصلاح و آرایش در ماه های محرم و صفر
-پاسخ آیت الله روحانی درباره جنگ عایشه با امیرالمؤمنین (علیه السلام) از همه گناهان بدتر بود
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز روز عید غدیر
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز عید غدیر
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران
-پاسخ آیت الله وحید خراسانی درباره سیگار کشیدن در ماه رمضان

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:11999 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

چرا حضرت مريمپس از مرگ عرض كرد: خدايا دوست دارم مرا به زمين بازگرداني تا در شبهاي سرد زمستان نماز بخوانم و در روزهاي گرم تابستان روزه بگيرم آيا ايشان رياضت را دوست داشتند يا قضيه چيز ديگري است؟

آنچه نقل شده، به صورت دقيقتر چنين است: حضرت عيسيغ، پس از رحلت مادر گراميش، او را در عالم رؤيا ديد و پرسيد: مادر! آيا هيچ آرزويي داري؟ مادر پاسخ داد: آري! آرزويم اين است كه در دنيا ميبودم و شبهاي سرد زمستاني را با مناجات و عبادت در درگاه خدا به بامداد ميرساندم و روزهاي گرم تابستان را روزه ميگرفتم.(قصههاي قرآن، محمد محمدياشتهاردي، ص 452، مؤسسه انتشارات نبوي.)

در روايت مشهوري از پيامبر گرامي اسلامميخوانيم: افضل الاعمال احمزها(بحارالانوار، علامه مجلسي، ج 70، 191.) يعني عبادتي كه با مشقّت و دشواري همراه باشد، از ارزش و اجر بيشتري برخوردار است. فرمايش حضرت مريمنيز اشاره به همين نوع رياضت است نه رياضتهاي خاصّي كه در برخي مكاتب و فرقههاي باطل مرسوم است و اساساً شريعت مقدّس اسلام تنها برخي رياضتها را تأييد كرده و حتي آنها را اگر براي بدن زيانآور باشند، ممنوع نموده است، مانند روزه گرفتن كه اگر براي كسي مضر تشخيص داده شده، گرفتن روزه بر او واجب و گاه جايز نيست.(ر.ك: توضيح المسائل مراجع، مسألة 1725ـ1729.)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.